കോട്ടയത്തെ ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന ചൂട് സഹിക്കാന്‍ വയ്യാതെയാണ് വിഷുവിന്റെ അവധിക്ക് സ്വന്തം നാടായ തൊടുപുഴയില്‍ എത്തിയത്. പച്ചപ്പാണ്, കൊടമഞ്ഞ് ഇറങ്ങുന്ന സ്ഥലമാണ്, സ്വര്‍ഗ്ഗമാണെന്നൊക്കെ ഇടുക്കിയെക്കുറിച്ച് പറയുമെങ്കിലും ഇപ്പോള്‍ ഇവിടം നരകമാണ്. വറചട്ടിയില്‍ കിടക്കുന്ന ഫീലാണിപ്പോള്‍ ഇടുക്കിക്ക്. വീട്ടിലിരുന്ന് പുകഞ്ഞുമരിക്കുന്നതിലും നല്ലത് കാറില്‍ എസി ഇട്ട് കറങ്ങുന്നതാണെന്ന് തോന്നിയപ്പോള്‍ അവധിക്ക് നാട്ടിലെത്തിയിട്ടുള്ള ചങ്കുകള്‍ക്ക് മെസേജ് ചെയ്തു. എന്നാല്‍ സനല്‍ മാത്രമായിരുന്നു എന്നെപോലെ ഒരു പണിയും ഇല്ലാതെ വീട്ടില്‍ ബോറടിച്ചിരുന്നത്. എങ്ങോട്ട് പോകും എന്നായിരുന്നു പ്രധാന പ്രശ്‌നം. എവിടെ പോയാലും സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമുള്ള ചൂട്. അവസാനം വനത്തില്‍ കയറാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.
വീടിന് അധികം അകലെയല്ലാത്ത തൊമ്മന്‍കുത്ത് വനത്തിലേക്കായി ഞങ്ങളുടെ യാത്ര. വനത്തിന് ഉള്ളിലേക്ക് കുഞ്ഞുനാള്‍ മുതല്‍ കാണുന്ന ഒരു വഴിയുണ്ടായിരുന്നു. അത് എങ്ങോട്ടാണെന്ന് മാത്രം ഇന്നും അവ്യക്തമായിരുന്നു. മെയിന്‍ റോഡില്‍ നിന്ന് ആ വഴി കാര്‍ കയറ്റി. പലസമയത്തും കാറിന്റെ അടി റോഡുമായി മുത്തമിട്ടു. ചെറുപ്പത്തില്‍ ഈ വഴിപോയിട്ടുണ്ടെന്നും വനത്തിന് ഉള്ളില്‍ ഒരുപടുകൂറ്റന്‍ മാവുണ്ടെന്നും സനല്‍ പറഞ്ഞു. കുറച്ച് ദൂരം സഞ്ചരിച്ചപ്പോള്‍ ആ മുത്തശ്ശിമാവിന്റെ ചുവട്ടിലെത്തി.
കണ്ണേത്താ ദൂരത്തില്‍ നിറയെ മാമ്പഴങ്ങള്‍. കല്ലും കമ്പും എടുത്ത് സനല്‍ എറിഞ്ഞുനോക്കിയെങ്കിലും മാവിന്റെ പകുതിക്കല്‍ പോലും എത്തിയില്ല. കൊടുംവേനല്‍ വന്യമൃഗങ്ങള്‍ ഇറങ്ങാന്‍ സാധ്യതയുള്ളത് കൊണ്ട് ശ്രദ്ധിച്ചായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ നില്‍പ്പ്. മാവിന്റെ ചുവട്ടില്‍ കിടന്നിരുന്ന മാമ്പഴങ്ങളില്‍ ഏതോ വന്യമൃഗം കടിച്ചതിന്റെ പാടുകളുമുണ്ടായിരുന്നു. പെട്ടെന്നായിരുന്നു കരിയിലകള്‍ അനങ്ങുന്ന ശബ്ദം കേള്‍ക്കുന്നത്. പണ്ട് കാരക്ക പറിക്കാന്‍ കാട്ടില്‍ കയറുമ്പോള്‍ കാട്ടുപന്നി വരാറുള്ളതാണ് ഓര്‍മ്മയില്‍ വന്നത്. ഓടിക്കോ.. എന്നു പറഞ്ഞതും ഞങ്ങള്‍ ഓടി കാറില്‍ കയറി. പതിയെ ആ ജീവി മാമ്പഴം കഴിക്കുവാനായി വെളിയില്‍ വന്നു. ഒരു മുഴുത്ത മുള്ളന്‍ പന്നി. ഞങ്ങളെ കണ്ടിട്ടാണോ അതോ മാമ്പഴം കിട്ടാഞ്ഞിട്ടാണോ ആശാന്‍ പതിയെ കാടിനുള്ളിലേക്ക് തന്നെ മറഞ്ഞു.
അവര്‍ക്ക് ഒരു സത്യമുണ്ട്..
വെള്ളച്ചാലില്‍ കുറച്ച് നേരം ഇരുന്നു. കാടിന്റെ മക്കളുടെ കുടിവെള്ളത്തില്‍ കുളിക്കാന്‍ മനസ് വന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് തണുത്തവെള്ളത്തില്‍ മുഖം ഒന്ന് കഴുകി. ഒരുപക്ഷേ ഇതോക്കെ വീക്ഷിച്ച് ഞങ്ങള്‍ക്ക് ചുറ്റും കാടിന്റെ മക്കള്‍ നില്‍പ്പുണ്ടാകാം. അഥിതികള്‍ കുഴപ്പക്കാരല്ലെന്ന് തോന്നിയതുകൊണ്ടാകാം അവര്‍ നിശബ്ദരായത്. കാട്ടുചോലയില്‍ നിശബ്ദമായി കുറേനേരം അവിടെ തന്നെയിരുന്നു.
ചീവീടുകള്‍ കലപില കൂട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇടക്ക് കാട്ടുകോഴികള്‍ കൂവുന്നത് കേള്‍ക്കാമായിരുന്നു. മത്സ്യങ്ങള്‍ കാലുകളില്‍ തടവി സ്‌നേഹം പ്രകടിപ്പിച്ചു. തണല്‍വീണുകിടക്കുന്ന കാട്ടുചോലയിലെ തണുപ്പും മനംകുളിര്‍ക്കുന്ന പ്രാണവായുവും ആസ്വദിച്ച് തിരികെ മുത്തശ്ശിമാവിന്റെ ചുവട്ടില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കായി മാവ് നാല് മാമ്പഴങ്ങള്‍ പൊഴിച്ചിട്ടു. അതും കഴിച്ചുകൊണ്ട് നിഷ്‌കളങ്കമായ മനസുള്ള കാടിന്റെ മടിത്തട്ടില്‍ നിന്ന് തിരികേ മനുഷ്യരുടെ നാട്ടിലേക്ക്...
No comments:
Post a Comment